Een music-performance over liegen, zwabberende waarheden en muzikale instabiliteit.
Anna Pulchalchiajev – of dat haar echte naam is weten we niet – is een succesvolle influencer. Als ze wordt beschuldigd van misleiding en dood door schuld begint haar façade barsten te vertonen.
Het verhoor vindt plaats, waarin de kleinste aarzelingen in haar stem worden uitvergroot. Langzaam verliest ze controle in een spel van verdachtmaking en onthullingen. Het perfecte leven raakt in een toestand van instabiliteit en toont haar duistere kant.
In ons post-truth tijdperk van fakenews en social media geldt liegen als de nieuwe waarheid.
Liegen is cool. Liegen doet deugd.
Omdat theater de leukste vorm van liegen is maken we een voorstelling over het plezier van het liegen en de noodzaak de waarheid geweld aan te doen.
Met ->
Wanneer/Waar ->
Pers ->
Trailer ->
more info ->
Wanneer/Waar
2019:
18 september 2019 – 20:30 – Try-out – Amsterdam – CC-Amstel
19 september – 20:30 – Première – Amsterdam – CC-Amstel
20 september – 20:30 – Amsterdam – CC-Amstel met contextprogramma
3 oktober – 20:30 – Schouwburg Rotterdam – kleine zaal, met contextprogramma
4 oktober – 20:30 – Schouwburg Rotterdam – kleine zaal
7 oktober Utrecht – Theater Kikker, met contextprogramma
8 oktober Utrecht – Theater Kikker
2020:
17 september – Walhalla Rotterdam
3 oktober – Den Haag – Korzo
7 oktober – Leiden – Theater ins Blau
24 november – Almere – Corrosia
spel/zang Annelinde Bruijs
regie Ko van den Bosch
tekst Erik-Ward Geerlings
muziek Huba de Graaff
Een soloperformance voor acteur/zanger Annelinde Bruijs en luidsprekerinstallatie.
”Een verontrustende gedachte: vanaf een zeker punt was de geschiedenis niet langer reëel. Zonder het te merken had de mensheid opeens de werkelijkheid verlaten; alles wat sindsdien gebeurd was, zou helemaal niet waar zijn; we hadden het alleen niet opgemerkt. Het zou nu onze taak zijn dat punt te vinden, en zolang we het niet hadden, zouden we gedwongen zijn in onze huidige vernietiging te volharden.” (Elias Canetti, Het menselijk gewest)
Context programma
Voor aanvang van de voorstelling kunnen toeschouwers eigen leugens mondeling en/of schriftelijk opbiechten. Deze en andere bekentenissen dienen als uitgangspunt voor een nagesprek met het publiek. Onder leiding van moderator Mara van Nes / Sebastiaan van Loenen voelt schrijver/therapeut Erik-Ward Geerlings lokale leugenaars en ervaringsdeskundigen aan de tand over de techniek van de waarheidsverdraaiing en de paradoxen van leugen en waarheid.
MET
spel/zang: Annelinde Bruijs
regie: Ko van den Bosch
tekst: Erik-Ward Geerlings
muziek: Huba de Graaff
decor: Thiadmer van Galen
geluid: Nina Kraszewska
techniek/technische productie: Jorn Kortooms
licht: Jos van den Berg
moderator: Mara van Nes / Sebastiaan van Loenen
strategic social media marketing: Oscar Verstegen & Jur van Wamel
grafisch ontwerp: Emmy Visser
fotografie/teaser: Bowie Verschuuren
communicatie: Lonneke van Eden
zakelijke leiding: Britt Verstegen
met dank aan :
Mivtach van Praag
Wart Kamps
Dorien de Jonge (kostuum Huba)
Jan Panis (alle extra speakers)
Pers:
“Net echt” (Theaterkrant: Marijn Lems)
“De grootste troef van Pulchalchiajev (…): hoofdrolspeler Annelinde Bruijs. (…) zet een onnavolgbare influencer neer: haar kwikzilveren performance, absolute schaamteloosheid en briljante stemcontrole doen je meteen geloven dat deze Anna P. een internationaal internetfenomeen is.
(…) het verhaal van een gewetenloze YouTuber past uitstekend bij een wereld van constante prikkels: de gelaagde compositie van De Graaff wordt door haarzelf vanuit een dj-booth aangestuurd, en wordt soms aangevuld door een samplemachine die Bruijs vanaf de vloer bedient.
Zo wordt het retorische steekspel tussen Pulchalchiajev en haar aanklagers dat centraal staat in de voorstelling ook in de vorm en in de muziek opgenomen.
…dat er een diepe leegte achter de flitsende buitenkant gaapt.
Het levert van de weeromstuit wel interessante vragen op voor de kijker. In hoeverre wijkt het rebelse kunstenaarschap waar een maker als Ko van den Bosch groot mee is geworden eigenlijk af van het dwangmatige opzoeken van ethische grenzen dat sommige treitervloggers kenmerkt?
Is de aanspraak die pakweg Jan Fabre of Marina Abramovic op een zekere amoraliteit doen wel zo anders dan de houding van Pewdiepie en Ismail Ilgun?
(..) eindigt met een diepe, existentiële eenzaamheid… heel erg alleen … een schreeuw om aandacht.”
INFO:
zakelijke leiding: Britt Verstegen
info@cultuurkwesties.nl
publiciteit Lonneke van Eden – bureau tamtam
lonneke@bureautamtam.nlinfo@hubadegraaff.com
Vormgeving : Emmy Visser
Pulchalchiajev wordt mede mogelijk gemaakt door:
.